H1 - er gloort van alles

Venray, 19 november 2019
ActiveRooy H1 - Holyoke H2   1-3
Setstanden: 25-23, 14-25, 23-25 en 16-25

Heren verwelkomen eerste punt

Op een doordeweekse dinsdagavond stond klokslag 19.30 uur de wedstrijd tegen Holyoke onder leiding van de verlaatte scheidsrechter Lisan op het programma. Gezegd moet worden dat Lisan een keurige partij heeft gefloten! Maar dat ter zijde.

Om in de race te blijven voor het kampioenschap moesten de manschappen zich uit de voeten maken van de laatste plaats in de ranglijst. Waar ze een weekje of wat eerder erg dichtbij een soort van overwinning (op 1 set) waren, zou het lastig worden om tegen de nummer 4 uit de competitie wedstrijdpunten te pakken. Maar, zeg nooit nooit…

Niet alleen de scheidsrechter had vertraging opgelopen op weg naar de sporthal. Ook een aantal spelers moest de weg nog zoeken. Zo had de hond van Rogier een beetje spetterpoep, Tjerk moest zijn horoscoop nog afmaken, Rik moest een kratje ophalen bij Ger omdat hij het op de fietst niet voor elkaar krijgt en Toon was aan het kijken of de kantine voldoende schone pullen in de ijskast had staan. Door dit geheel aan variabelen werd de teambespreking eventjes on-hold gezet. Dit was overigens geen enkel probleem aangezien Jahan het omkleden in laagste versnelling had staan. Al met al was er tijd genoeg om eventjes lekker de beentjes lot te trappen tegen een bal.

Na een waterdicht plan en een enigszins onsportieve warming-up van de manschappen uit Belfeld blies Henk (huh, Lisan was toch scheids?) op zijn fluit.

In een mum van tijd, met ontzettend goed spel over de hele linie bewoog heren 1 uit de 2e klasse zich door de eerste 20 punten heen. De goden waren goed gestemd en na het fluitsignaal van 25-23 was er een totale ontlading van het team. Het eerst punt van dit seizoen was een feit. De stijgende lijn was ingezet en het kon niet anders dan dat vele spelers langzaam maar zeker aan het volgende kampioenschap begonnen te denken.

De sets daarna werd er gevochten als leeuwen en pinguïns, maar verder dan een 14, 23 en 16 punten kwam het niet. Telkens bleek een set te lang te duren, want tegen einde aan bleek Holyoke net een streepje te goed voor Active.

Het uiteindelijke verlies mocht de pret niet drukken. In het kleedlokaal mochten de mannen een heuse Hertog verwelkomen, dit was een kers op het spreekwoordelijke toetje (of appelmoes).

Er gloort licht op het einde van de horizon…

Ave,

Rik